Η μέθοδος EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing -Οφθαλμοκινητική Απευαισθητοποίηση και Επανεπεξεργασία)  αναπτύχθηκε το 1987 από την Dr. Francine Shapiro, Ψυχολόγο Senior Research Fellow στο Mental Research Institute στο Palo Alto,στις ΗΠΑ www.emdr.com

Είναι μια ψυχολογική μέθοδος για τη θεραπεία βιωματικών διαταραχών και συναισθηματικών δυσχερειών που οφείλονται σε επώδυνες εμπειρίες, που προκαλούνται από τραυματικά συμβάντα όπως η εξάντληση μάχης των στρατιωτών, επιθέσεις και φυσικές καταστροφές έως δύσκολα γεγονότα της παιδικής ηλικίας, ασθένειες, ατυχήματα κ.α.

Η EMDR είναι μια σύνθετη μέθοδος ψυχοθεραπείας που συνδυάζει στοιχεία από εδραιωμένες κλινικές θεωρητικές κατευθύνσεις, συμπεριλαμβανομένης της ψυχοδυναμικής, της γνωσιακής, της συμπεριφορικής και της προσωποκεντρικής (Shapiro, 2001).

 Η EMDR αποτελείται από μια προσέγγιση οκτώ φάσεων που βασίζεται σε ένα μοντέλο επεξεργασίας πληροφοριών που θεωρεί ότι η παθολογία οφείλεται σε αντιληπτικές πληροφορίες που έχουν αποθηκευτεί δυσπροσαρμοστικά.

Η θεραπεία EMDR εστιάζει στα αντιληπτικά στοιχεία της μνήμης (συγκινησιακό, γνωσιακό και σωματικό) ώστε να επισπεύσει την πρόσβαση και την επανεπεξεργασία των γεγονότων που προκαλούν δυσφορία και να διευκολύνει μια συνοδευτική διαδικασία μάθησης.

 Ειδικότερα, η EMDR έχει σκοπό

α) τη διευκόλυνση της επίλυσης αναμνήσεων από προηγούμενες εμπειρίες (πχ. εξαγωγή ενδοσκόπισης, γνωσιακή αναδιοργάνωση, προσαρμοστικές συγκινήσεις και σωματικές αντιδράσεις),

(β) την απευαισθητοποίηση ερεθισμάτων που ενεργοποιούν-πυροδοτούν δυσφορία στο παρόν ως αποτέλεσμα εξαρτημένης μάθησης δεύτερης τάξης (second-order conditioning) και

(γ) την ενσωμάτωση προσαρμοστικών στάσεων, δεξιοτήτων και επιθυμητών συμπεριφορών για βελτιωμένη λειτουργία στο μέλλον.